De lessen van Boertje Bram (5)

Het feit dat melk van een koe komt en niet uit een pak en dat het vlees op ons bord ook van een dier afkomstig is: voor veel kinderen is het gesneden koek. Anderen weten weinig tot niets van het boerenleven. Boertje Bram (5) uit Noordbeemster legt op zijn YouTube-kanaal op een eenvoudige wijze uit waar ons voedsel vandaan komt.

Noordbeemster Boertje Bram (5) staat al met zijn blauwe overall en rode pet klaar om een rondleiding over de boerderij te geven. Dolgraag wil hij de tractoren en grote machines laten zien. Om nog maar te zwijgen over de hectares land met aardappelen achter schuur. “Eerst even aan tafel zitten Cees, dan krijg je een taartje”, zegt zijn moeder Astrid Francis, bekend van de Beemster Valery-aardappelen. Cees of toch Bram? “Hij heet Cees, maar als hij zijn overall en laarzen aan trekt, wordt hij Boertje Bram. Dat bekt veel lekkerder en zijn vader heet Bram.” De jonge Beemsterling is onlangs samen met zijn moeder Astrid een YouTube-kanaal begonnen. Cees verbaast zich erover ’dat mensen uit de stad soms zo weinig weten over waar ons voedsel vandaan komt’. ,,Dat ze denken dat je melk in een pak in de supermarkt koopt, en dat daar sla en vlees voorverpakt klaar liggen om mee te nemen. En dat ze niet begrijpen dat je sommige producten gewoon niet het hele jaar kan eten omdat het een seizoensproduct is.’’ Hij wil het ze allemaal uitleggen. ,,Het is eigenlijk mama’s schuld. Zij begon met foto’s en filmpjes.’’

Dumpen

,,Klopt’’, geeft Astrid toe. De aardappelteler kwam vorig jaar in het nieuws nadat ze 6000 kilo piepers bij het hoofdkantoor van Deen dumpte omdat ze het niet eens was met het inkoopbeleid van de super marktketen. Sindsdien komt er van alles op haar pad. ,,Een tijdje geleden leerde ik Monique Ravenstijn kennen van stichting Jeelink. Zij wil een duurzamere wereld creëren. We raakten in gesprek over hoe we kinderen meer kunnen leren over het boerenleven. Door het ze te laten uitleggen door een leeftijdsgenootje dachten wij. En dat werd mijn zoon Cees.’’

Vrolijk

De vrolijke kleuter had wel oren naar een baantje voor de camera. ,,Hij heeft nog geen weet van bureaucratisch en politiek geneuzel. Hij is een blij mannetje dat van iedere dag een feestje maakt. Altijd met zijn traptrekker aan het doen wat papa en mama in het groot doen. En dat inspireert om het eens vanuit zijn perspectief te bekijken. Want weet je… Soms zijn dingen helemaal niet zo ingewikkeld, en hoe mooi is het om zijn wereld en zijn perspectief te kunnen delen? Met zijn rode laarsjes stevig in de Beemster klei’’, vertelt Astrid. ,,Ik vind het heel leuk om te doen. In de klas kijken we op het digibord naar mijn filmpjes. De kinderen vragen dan wanneer er weer een nieuwe film komt. Volgende week mag ik mee in het bakje van de verreiker helemaal omhoog. Wel 21 meter, want dan krijgen we zonnepanelen op het dak. Mama gaat filmen.’’ Cees is absoluut niet bang voor de camera en heeft overduidelijk veel plezier in zijn ’werk’. Samen met zijn hond Rex maakt hij van iedere aflevering een informatief feestje. Op zijn traptrekker rijdt hij door het land en vertelt hij hoe het met de aardappelen gaat. Van het planten tot het oogsten, hij laat het allemaal zien. Broertje Jan mag een enkele keer figureren en zijn oudere zussen doen de voice over. Astrid: ,,Zo mag iedereen meedoen. Ik merk aan Cees dat hij het leuk vindt om dingen samen met mij te doen. Ik ben soms druk, maar zo hebben we ons momentje met zijn tweeën.’’ ,,Ik vergeet alleen soms wat ik moet zeggen, maar dan helpt mama me.’’ Het opnemen van een filmpje van anderhalve minuut duurt gemiddeld een kwartier. Astrid: ,,Dan is de concentratie echt weg en is het mooi geweest. Vaak mislukken de clipjes, loopt hond Rex opeens weg of gebeurt er iets anders onverwachts. Uiteindelijk hebben we wel genoeg materiaal voor een kort filmpje.’’

Zakgeld

Op de vraag of hij nu extra zakgeld krijgt omdat hij zijn moeder helpt, schudt hij driftig nee. Daar is hij nog helemaal niet mee bezig. ,,Gisteren kreeg ik wel extra snoepjes van oma omdat ik haar had geholpen met onkruid wieden in de tuin.’’ Hoewel Cees pas vijf jaar is, heeft hij zijn toekomst al helemaal uitgestippeld. Hij wil net als zijn ouders aardappelteler worden en gaat later met zijn broertje de boerderij overnemen. ,,Ik mag dan op de rooimachine en Jan op de trekker. Zo krijgen we geen ruzie. Ik vind alle machines gaaf. Ik mag vaak met papa mee als hij gaat rooien. Dat vind ik echt leuk.’’

Bron: Noord Hollands Dagblad