Leve de Voedselbank

De feestdagen komen er weer aan, en de dagen worden steeds weer een beetje korter. Zo wordt ook de tweedeling tussen bedeelden en de minderbedeelden weer meer zichtbaar.

Je kan er op wachten dat er straks weer grootse inzamelacties komen voor voedselbanken, aanvragen voor sponsoring van diners tijdens de kerst en giften voor de feesten voor kinderen waarvan de ouders niet voldoende overvloed hebben om cadeaus aan te schaffen voor hun kroost. Supermooi natuurlijk, al die vooral goedbedoelde initiatieven. Maar waarom doen wij niet het hele jaar mee? Waarom zijn wij geen onderdeel van deze keten? Wij kunnen een vindplaats zijn voor vele maatschappelijke initiatieven.

Zo hebben wij bij Jumbo Monique al heel lang 363 dagen per jaar inzamelkisten staan voor de voedselbank. Hier doneren onze klanten in het kader van een 1+1 actie, de overschotten van de moestuin of de producten die gevonden zijn tijdens de schoonmaak van het keukenkastje.

In eerdere jaren keek ik een beetje argwanend naar de voedselbank. Al die verschillende mensen in het magazijn die de derving op kwamen halen, hoe veilig was dat? Hoe gingen ze om met onze producten, want er stond wel Jumbo op. En tja, ook ik had een behoorlijk vooroordeel over de klanten van deze bank.

Op een zeker moment ben ik ingegaan op een uitnodiging om een bezoekje te brengen aan de Voedselbank West-Friesland in Hoorn. En hier zijn mijn ogen behoorlijk opengegaan. Wat ik niet wist, en wat mijns inziens nog behoorlijk onbelicht blijft, is het feit dat ze tijdelijk hulp verlenen. Niet alleen met producten maar vooral met hoe ze hun financiële huishouding weer op orde krijgen. Sommige komen er terecht door pech: het verliezen van hun baan, het beëindigen van een relatie, of door het nemen van niet heel slimme beslissingen.

Een maand of drie duurt een project en vooraf vindt er een intake plaats. Waar ik altijd dacht dat het dweilen met de kraan open was, kreeg ik voorbij mijn weerstand een andere wereld te zien. Vele klanten keren na een periode van hulp weer terug bij hun bank, maar nu als vrijwilliger. Dit maakte dat ik anders ging kijken naar deze organisatie en haar bezoekers.

Vervolgens besloot ik om een vaste inzamelplek in te richten waar wij vooral kruidenierswaren inzamelen. ‘Lang houdbaar’ maakt dat de ophaalfrequentie beter te begeleiden is. Dus niet meer vele ‘vreemde’ mensen in het magazijn. En we hadden niet meer met een houdbaarheidsdatum van de producten te maken. Een mooi bijkomend voordeel is dat we het hele jaar door laten zien dat wij als Jumbo Monique midden in de samenleving staan.

Dat deze keuze uiteindelijk ook een deel van de voedselverspilling tegen zou gaan, dat had ik nooit verwacht. Maar een mooie bijvangst is het zeker. Ik snap dat je nu al zin krijgt om je keukenkastje op te ruimen en de overschotten te doneren in een van onze bakken. Want zeg nu eens eerlijk, hoe leuk is het om te geven.

Monique Ravenstijn

Bron: Distrifood