Anti-verspillingsdiners smaken naar meer

Een evenement in je supers organiseren is best spannend, vooral als je hiervoor een bijdrage vraagt die afvloeit richting je stichting. Een paar maanden geleden waren we bezig met de evenementenkalender van het Jeelink magazine. Het aantal evenementen liet wat te wensen over. Nu hadden we deze ook achterwege kunnen laten, maar dat zit niet in mijn aard. Ik ben van het type als Moses niet naar de berg komt, komt de berg maar naar Moses. Dus wij zijn als een gek leden van Jeelink gaan bellen om rondleidingen binnen hun bedrijven te regelen. Daar kon ik zelf natuurlijk niet in achterblijven; ik zette twee anti-verspillingsdiners in gang.

Twee weken van tevoren hadden we voor Heerhugowaard al wel 4 aanmeldingen en voor Zwaagdijk het legendarische aantal van 2. Wel had ik reeds een afspraak staan met een journalist van de vakpers. Tja, en hoe ga je dit nu doen?! Ik bedacht om Zwaagdijk af te zeggen en deze mensen te vragen naar Heerhugowaard te komen. In combinatie met wat mensen die op mijn uitnodiging aanschuiven zou ik een acceptabel aantal hebben voor het diner. Dit idee gaf mij rust.

Diezelfde dag lag er een briefje op mijn bureau of ik een Alkmaars krantje wilde terugbellen. Dit Alkmaarse krantje bleek de Alkmaarse versie van het Noordhollands Dagblad te zijn en het interview besloeg maar liefst twee pagina`s waarbij er aandacht was voor het Jeelink anti-verspillingsdiner, maar vooral voor de achterliggende gedachte, waarom ik doe wat ik doe. In de ochtend dat dit interview verscheen kreeg ik vele reacties van vrienden en bekenden uit ’t Westfriese en kwam ik erachter dat het stuk ook in de Westfriese editie verschenen was.

De volgende morgen berichtte ik Mieke, zij verzorgt de communicatie voor Jeelink, dat ze de max. voor deelname op 24 personen per avond kon zetten. Daarop antwoordde zij: ‘Dan zit Zwaagdijk meteen al vol en zijn er in Heerhugowaard nog enkele plekken vrij!’ Oké!! Supertof natuurlijk, maar nu moest ik opeens toch gaan bedenken hoe ik het in Zwaagdijk zou regelen. Uiteindelijk is het allemaal meer dan goed gekomen en kijk ik terug op twee fantastische diners. We hebben afgesproken dat we deze zomer weer anti-verspillingsdiners gaan houden met barbecue als thema. En ik durf weer een stukje meer te vertrouwen op dat het uiteindelijk altijd goed komt, zolang ik maar meebeweeg op het ritme van het leven.

Bron: column Monique Ravenstijn Distrifood